De Amazon Rain-Forest is de meest biodiverse omgeving op aarde, de thuisbasis van een verbazingwekkend assortiment boeiende blauwe morpho-vlinder en andere wezens die echt moeten worden gezien om te worden geloofd om te worden geloofd .
Vanwege hun grootte en opvallende schoonheid zijn blauwe Morpho -vlinders een van de meest emblematische en favoriet van alle Amazon -soorten. Ze hebben een karakteristieke levendige blauwe kleur en glanzende vleugels die het licht reflecteren, waardoor ze gemakkelijk te herkennen zijn te midden van de jungle luifel.
Ze zijn een van de grootste vlinders ter wereld, meten ongeveer zes centimeter lang en met vleugelspannen tot 20 centimeter.
Ze zijn te vinden in de bossen van Zuid- en Midden -Amerika, vooral Brazilië, Costa Rica en Venezuela, hoewel hun habitat zich ook uitstrekt tot Noord -Amerika. Lees verder om de top 8 Blue Morpho Butterfly -feiten te leren …
Anatomie van blauwe Morpho Butterfly
Zoals de gemeenschappelijke naam al aangeeft, zijn de vleugels van de Blue Morpho Butterfly helderblauw, met zwart. De blauwe Morpho is een van de grootste vlinders ter wereld, met vleugels die zich uitstrekken van vijf tot acht centimeter.
Hun levendige, iriserende blauwe kleuring is het gevolg van de microscopische schalen op de achterkant van hun vleugels, die licht reflecteren.
De onderkant van de vleugels van de Morpho daarentegen is een saaie bruine kleur met talloze oogvlekken, die camouflage biedt tegen roofdieren zoals vogels en insecten wanneer de vleugels zijn gesloten.
Wanneer de blauwe morpho vliegt, flitsen de contrasterende felblauwe en saaie bruine kleuren, waardoor het lijkt alsof de morfo verschijnt en verdwijnt.
De vleugels van de mannen zijn breder dan die van de vrouwtjes en lijken helderder van kleur te zijn. Blauwe morfos hebben, net als andere vlinders, ook twee knuppelantennes, twee voorvleugels en twee achterste vleugels, zes benen en drie lichaamssegmenten – het hoofd, de thorax en de buik.
Habitat of Blue Morpho Butterfly
Blauwe morfos leven in de tropische bossen van Latijns -Amerika van Mexico tot Colombia. Volwassenen brengen veel van hun tijd door op de bosbodem en in de onderste struiken en bomen van het understory met hun vleugels gevouwen.
Bij het zoeken naar vrienden zal de blauwe Morpho echter door alle lagen van het bos vliegen. Mensen velen zien meestal morfos in open plekken en langs stromen waar hun helderblauwe vleugels veel zichtbaar zijn.
Piloten die over regenwouden vliegen, zijn zelfs grote groepen blauwe morfos boven de boomtoppen tegengekomen en verwarmen zich in de zon. De hele levensduur van de Blue Morpho duurt slechts 115 dagen, wat impliceert dat veel van hun tijd wordt besteed aan eten en reproduceren.
Dieet van Blue Morpho Butterfly
Het dieet van de Blue Morpho verandert in elke fase van zijn levenscyclus. Als een rups kauwt het bladeren van talloze variëteiten, maar geeft het er de voorkeur aan om planten in de PEA -familie te dineren. Wanneer het een vlinder wordt, kan het niet langer kauwen, maar drinkt in plaats daarvan zijn voedsel.
Volwassenen gebruiken een lang, uitstekend mondgedeelte dat een proboscis wordt genoemd als een drinkstrook om het sap van rottend fruit te drinken, de vloeistoffen van ontbindende dieren, boomsap, schimmels en natte modder.
Blauwe morfos proeven fruit met sensoren op hun benen, en ze “smaken” de lucht met hun antennes, die dienen als een gecombineerde tong en neus.
Bedreigingen voor blauwe Morpho -vlinder
Blauwe morfos worden aanzienlijk bedreigd door ontbossing van tropische bossen en habitatfragmentatie.
Mensen bieden een direct risico voor dit spectaculaire wezen omdat hun charme kunstenaars en verzamelaars van over de hele wereld aantrekt die ze willen vastleggen en weergeven. Afgezien van mensen, zijn vogels zoals de Jacamar en Flycatcher de natuurlijke roofdieren van de volwassen vlinder.
Blue Morpho Butterfly -informatie
De blauwe morpho bestaat uit veel meer dan één soort
De naam “Blue Morpho” kan daadwerkelijk worden gebruikt om te verwijzen naar elke blauwe vlinder van het geslacht “Morpho” die deel uitmaken van de grotere nymphalidae -familie.
Er zijn ook verschillende andere Morpho -soorten, die in totaal nummer 29, waaronder de bruine, groene en uiterst zeldzame witte vlinders. Men denkt dat de naam “Morpho” afkomstig is van het feit dat deze vlinders van vorm lijken te veranderen terwijl ze vliegen.
Bovendien kan de term “Blue Morpho” eigenlijk een beetje een verkeerde benaming zijn, omdat talrijk van de vrouwtjes helemaal niet blauw zijn!
Ze hebben meerdere roofdierverdediging
Om hun levendige blauwe kleur te compenseren – die de aandacht van roofdieren zou kunnen trekken – zijn de onderkant van de vleugels van de vlinder bedekt met tinten bruin, rood, zwart en grijs.
Dit lijkt op de kleur en het patroon van gebladerte en helpt bij camouflage. Hun onderkant bevat ook “ocellie” of oogspots die roofdieren afschrikken wanneer de vlinders in rust zijn en hun vleugels gesloten zijn.
Wanneer het wordt bedreigd, zal de vlinder een sterke geur uit een klier op hun voorpoten uitzenden die functioneert als een andere manier om roofdieren af te weren.
De Blue Morpho heeft ook wat bekend staat als een “flitsende” verdediging. In de vlucht lijken de vleugels te flitsen van levendige blauw naar saai bruin. De vlinder lijkt continu te verdwijnen en weer te verschijnen,waardoor het heel moeilijk is om door het dikke jungle gebladerte te volgen.
Alleen de mannen zijn blauw
Deze vlinders zijn bedekt met glinsterende tinten blauw op hun bovenvleugeloppervlakken. Het zijn echter meestal alleen de mannen die deze spectaculaire kleur vertonen.
De felle kleur is ontwikkeld om rivaliserende mannen te intimideren (blauwe morfo -vlinders zijn zeer territoriaal) en om zichzelf extra zichtbaar te maken voor potentiële partners. Ondertussen zijn de vrouwtjes meestal niet blauw en hebben de neiging om vleugels te hebben die verschillende tinten bruin, geel en zwart vertonen.
Interessant is echter, vanwege een proces dat bekend staat als seksueel dimorfisme, zijn er enkele zeldzame voorbeelden van vlinders met zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen die ertoe leiden dat ze één blauwe vleugel hebben en een veel meer neutraal gekleurde vleugel.
Blue Morpho -vlinders zijn technisch niet blauw
Blijkt dat de vleugels van de Blue Morpho helemaal niet blauw zijn! Natuurlijk verschijnen ze zeker op deze manier, maar dit is niet het resultaat van pigmentatie. Het wordt eigenlijk veroorzaakt door de manier waarop licht reflecteert op de microscopische schalen op zijn vleugels.
De schalen zijn diamantvormig en de kleur is resultaten van hun specifieke vorming en plaatsing op de vleugelmembranen.
Dit is een fenomeen dat bekend staat als irisatie, een soort optische illusie die beschrijft hoe tinten veranderen volgens de hoek waaruit ze worden bekeken.
Blauwe Morpho -vlinders houden van het licht
Deze vlinders zijn dagelijkse en veel actieve wanneer de zon schijnt. Hun ogen zijn zeer gevoelig voor UV -licht en de mannen zijn bijzonder bedreven in het spotten van elkaar over geweldige afstanden.
Vliegen door met licht gevulde omgevingen maakt hen een bijzonder zichtbare aanwezigheid als de zonnestralen worden weerspiegeld van hun glanzende vleugels.
Naar verluidt worden blauwe Morpho -vlinders gevonden die door de jungle luifel door piloten uit de lucht vliegen.
Gelukkig voor bezoekers van de Amazone brengen de vlinders veel van hun tijd op de bosbodem door, tussen lagere struiken en bomen, door open plek vliegen of zich naast beken verwarmen.
Blauwe morfos kunnen niet eten
Als rupsen beginnen blauwe morfos hun leven te voeden met verschillende planten, met name die van de PEA -familie. Maar na transformeren studeren ze snel af aan een veel gevarieerd en interessant meer dieet, ondanks het feit dat ze niet langer kunnen kauwen.
Ze drinken de sappen van rottend of gistende fruit met behulp van hun proboscis, een lang mondgedeelte dat zich gedraagt als een rietje waardoor ze de zoete vloeistoffen kunnen opzuigen.
Het is ook bekend dat ze de sappen van boomsap, schimmels, het ontbinden van dieren en zelfs natte modder drinken. Bovendien hebben blauwe morfos geurreceptoren op hun antenne en smaaksensoren op hun voeten.
Ze hebben geholpen bij het inspireren van menselijke technologie
Blauwe morfos zijn al lang een bron van geweldige fascinatie voor mensen. Traditioneel associeerde de inheemse volkeren van de Amazon de vlinder met een lange lijst met bijgelovige overtuigingen, en ze worden alternatief beschouwd als zowel wensende gorders als boze geesten. Veel recenter zijn hun lichtreflecterende vaardigheden van geweldig belang voor wetenschappers.
Door het fenomeen nauwkeurig te bestuderen, konden we dezelfde techniek toepassen op verschillende vormen van technologie, inclusief iriserende strips op rekeningen om namaak en energiezuinige kleurendisplays voor apparaten te voorkomen.
Blue Morpho -vlinders worden geconfronteerd met talloze bedreigingen
Helaas worden blauwe morfos geconfronteerd met tal van potentiële roofdieren en risico’s in hun regenwoudhuis. Hoewel ze niet direct bedreigd zijn, worden ze, net als talloze Amazone -soorten, bedreigd door ontbossing en habitatfragmentatie.
Hun charme maakt hen ook een doelwit voor diegenen die ze willen vastleggen voor artistieke of verzameloinden, en zelfs om sieraden uit hun vleugels te maken.
Behoud van de blauwe Morpho -vlinder is aan de gang in Noord -Amerikaanse vlinderhuizen, maar om dit spectaculaire wezen in zijn natuurlijke omgeving te zien, is er geen betere plek dan de Amazon!
Andere informatie over Blue Morpho Butterfly
Not True Blue – Blue Morpho Butterfly
Ondanks hun spectaculaire kleur zijn blauwe morfos niet waar blauw – dat wil zeggen, hun vleugels zijn niet blauw gekleurd. Dus wat is de deal?
Zoals alle vlinders hebben Morphos kleine, overlappende schalen die hun vleugels bedekken. In blauwe morfos hebben de schubben op hun vleugeltoppen kleine richels die blauw licht reflecteren. Dus hoewel de vlinders niet blauw zijn gekleurd, zien hun vleugeltoppen er blauw uit!
De onderkant van hun vleugels is daarentegen bruin, zichtbaar wanneer de vlinders in rust zijn en hun vleugels worden opgevouwen.
De saaie kleur helpt hen in te gaan in hun omgeving en zich te verbergen voor vijanden zoals vogels en grote insecten. Als de vlinders worden ontdekt, hebben ze een tweede verdedigingslinie: twee bronzen gekleurde vleugelplekken die op ogen lijken-ideaal voor het afschrikken van potentiële roofdieren.
Veranderende smaken van blauwe Morpho -vlinder
Een volwassen blauwe morpho – zoals alle vlinders – drinkt zijn voedsel in plaats van het te eten. Het gebruikt zijn proboscis (lange, uitstekende mondgedeelte) om sap te drinkenen vruchtensappen.
Maar zoals alle vlinders waren volwassen morfo’s planten-chomping rupsen als jongeren. Blauwe Morpho -rupsen zijn vooral dol op bladeren in de PEA -familie.
Morphing van blauwe morpho vlinder
Dus hoe veranderen blauwe Morpho -rupsen in blauwe Morpho -vlinders? Zoals alle vlinders, maken ze een fantastische verandering die bekend staat als metamorfose. Eerst komen eieren uit in larven, beter bekend als rupsen.
Blauwe Morpho-rupsen zijn helemaal niet blauw: ze zijn roodbruin met heldere stukken limoengroen aan de achterkant.
Na een tijdje wikkelen de rupsen zich in beschermende behuizingen, chrysalises genoemd. In dit stadium worden de insecten poppen genoemd. Na enige tijd eindigt poppen en komen de volwassen vlinders voort uit hun chrysalises.
Home in het bos van Blue Morpho Butterfly
Morpho -volwassenen brengen veel van hun tijd door op de bosbodem en in het understory (onder de lagere struiken en bomen). Hier doen ze hun eten en slapen. Maar wanneer ze paren, flitsen deze vlinders door alle lagen van het bos.
Leuke feiten van Blue Morpho Butterfly
Blauwe morfos, net als alle vlinders, proeven met sensoren op hun benen en smaken de lucht met hun antennes.
Hun charme is kort: de hele levenscyclus van Blue Morpho duurt slechts 115 dagen.
Klasse: insecta
Bestelling: Lepidoptera
Familie: Nymphalidae